پژوهشگر
وبلاگ علمی پژوهشی
موضوع: "پژوهشگر کیست؟"
پژوهشگر کیست؟
یکشنبه 96/09/05
پژوهشگر کیست؟
انسان پژوهشگر كسي است كه لحظه به لحظه به سمت و سويي حركت مي‌كند كه ديوارهاي جهل خويش را مي‌شكند و در محدوده‌يي تازه قدم برمي‌دارد و به همين علت است كه يك احساس رضايت دروني نسبت به خويش خواهدداشت، زيرا احساس مي‌كند امروز او از ديروز او برتر است و چنين انساني است كه مي تواند براي جامعه خويش اثرگذار و ثمربخش باشد. انسان پژوهشگر بايد به‌خاطر داشته باشد،كه سرنوشت آدميان به هم گره خورده است و هر روز كه مي‌گذرد اين وابستگي شديدتر مي‌شود ، لذا هرگاه در جست‌وجوي يافتن پاسخ سوالات و حل مشكل خويش است، هيچگاه راه‌حلي را برنمي‌گزيند كه سبب شود مصيبتي بر ديگران تحميل شود،زيرا با اين نيت انساندوستانه است كه آدمي مي‌تواند با صبر و شكيبايي به جست‌وجوگري خويش ادامه دهد و بهترين پاسخ را بيابد،زيرا انساني كه در پي سعادتمندي ديگران است،انگيزه‌يي در او شعله‌ور مي‌شود كه به روح جست‌وجوگري او نيرو مي‌بخشد. زيرا انسان در اين شرايط،خود دروني خويش را باور دارد و به انسانيت خويش افتخار مي‌كند و همين امر انگيزه‌يي قوي براي به حركت درآوردن انسان است.
انسان پژوهشگر كسي است كه رسالت خويش از زندگي كردن را مشخص كرده و بر پايه احساسات ديگران زندگي نمي‌كند و او براي رسيدن به اهداف خود،در جست وجوي كشف بهترين راههاي ممكن است و از پژوهش براي رسيدن به اهداف خود استفاده مي‌كند. انسان پژوهشگر تنها يك دانشمند يا فرد داراي تحصيلات عاليه نيست،همه كس مي‌تواند به اين مرحله دست يابد و چه بسا فرد كم‌سوادي كه به واسطه ذهن جست‌وجوگر خود بتواند علم و تجربه خويش را افزايش داده و به نكات مهمي برسد كه يك تحصيلكرده قادر به درك آن نباشد، اما براي رسيدن به اين مرحله بايد زحمت كشيد. بايد با علم پژوهش آشنا شد و راههاي درست پژوهش كردن را با كمك صاحبنظران اين علم و با مطالعات مستمر فرا گرفت و در اين مرحله است كه فرد درمي‌يابد هر قدمي كه برمي‌دارد چقدر بايد با دقت و فراست همراه باشد.
انسان پژوهشگر بايد مهارت هاي مربوط به خلاقيت و تفكر خلاق را فرا بگيرد تا بتواند با نوآوري به نكات تازه‌يي دست يابد و به گفته اقبال لاهوري «وقتي نيروي زاينده خلاق فرد يا جامعه‌يي از بين مي‌رود،زندگي تكراري و بي‌حاصلي پديد مي‌آيد كه سبب مي‌شود اين انسانها راه ساده قراردادها و حصر فكري را انتخاب كنند»، كه اين خود محدودكننده رشد جامعه است.
انسان پژوهشگر بايد مهارتهاي ارتباطي را فرا بگيرد و ياد بگيرد كه بخوبي با ديگران ارتباطي صادقانه برقرار كند آنچنان كه ميان او و ديگر انسانها جرياني از علم و دانش به حركت درآيد. به گفته حضرت علي (ع): «انديشه‌ها را به يكديگر بزنيد تا درستي و حقيقت زاده شود»، با برخورد انديشه‌ها، دانسته‌هاي جديد شكل مي‌گيرد و با انتقال آنها ميان انسانها، معماهاي پژوهش حل مي‌گردد.
انسان پژوهشگر، فوت كوزه‌گري خود را به ديگران منتقل مي‌كند. امروزه ديگر نمي‌توان با يك فوت كوزه‌گري زندگي كرد، ما نيازمند هزاران فوت كوزه‌گري براي زندگي كردن هستيم و پنهان نگه داشتن دانسته‌هاي ارزشمند در وجود آدمي تنها منجر به دفن كردن آنها مي‌شود. انسانها با هديه كردن تجربيات گرانقدرشان به يكديگر، زمينه را براي ايثارگري در علم و دانش پديد مي‌آورند و اين مرحله سرآغاز پديد آمدن جرقه‌هاي خلاقيت و نوآوري در بين جامعه است و همين امر فرهنگ پژوهشگري را در جامعه گسترش مي‌دهد.
